همونطور که اطلاع دارید اندروید سیستم عاملیه که برای گوشی‌های هوشمند و تبلت‌ها طراحی شده و الان درصد بالایی از بازار رو در اختیار داره. مدتی پیش هم نسخه چهارم اون برای گوشی‌های هوشمند معرفی شد. هر کدوم از نسخه‌های اندروید اسم مخصوص خودش رو داره که اکثرن از اسم‌ خوراکی‌ها و شیرینی‌ها برداشته می‌شن و طبق همین قاعده، اسم چهارمین نسخه‌ی اون Ice Cream Sandwich یا بستنی حصیریه.

اگه از کاربرای اندروید باشید، حتمن با مشخصات کلی این سیستم عامل آشنایی دارید . اندروید سیستم عاملیه که روی خیلی از گوشی‌ها با قابلیت‌ها و ویژگی‌های مختلف نصبه و چندین شرکت سازنده موبایل و تبلت، از این سیستم‌عامل برای تولید گجت‌هاشون استفاده می‌کنن. اما اجازه بدید بریم سراغ بستنی حصیری اندرویدی و ببینیم که این نسخه نسبت به نسخه‌های قبلی چه تغییراتی کرده و چه امکاناتی رو در اختیار کاربر می‌ذاره.

اولین نکته مهم فنی در مورد اندروید چهار اینه که این نسخه از اندروید هم روی تبلت‌ها قراره کار کنه و هم روی اسمارت‌فون‌ها.

نسخه‌های قبلی این سیستم عامل به طور اختصاصی برای تبلت یا اسمارت‌فون طراحی شده بودن. مثلا اندرویدِ سه فقط برای تبلت‌ها طراحی شده بود و ورژن‌های مختلف اندروید دو، تنها برای اسمارت‌فون‌ها در نظر گرفته شده بودن.

نکته مهم بعدی که نظر ما رو جلب می‌کنه، شکل و شمایل جدید و جلوه‌های گرافیکی اندروید چهاره که نسبت به نسخه قبلی خیلی بهبود پیدا کرده تا تجربه بهتری از کار با این سیستم عامل رو به شما بده. همچنین توی نسخه‌ی جدید، یه نوار دسترسی سریع در نظر گرفته شده تا برنامه‌های پرکاربردتون رو اون‌جا جا بدین. این طوری هر وقت که بخواید می‌تونید به سرعت این نرم‌افزارها رو اجرا کنید.

اندروید به آزاد گذاشتن کاربر معروفه و اندروید چهار هم این ویژگی رو تقویت کرده.

مثلا یکی از امکانات جدید اندروید اینه که شما می‌تونید ابزارک یا ویجت برنامه‌هایی رو که زیاد باهاشون کار می‌کنید، روی صفحه «خانه» بگذارید.

برای نمونه ممکنه که شما در طول روز بخواید بارها ایمیل‌تون رو چک کنید که با این سیستم، دیگه مجبور نیستید بین منوها و نرم‎‌افزارهای مختلف گوشی‌ بگردید تا نرم‌افزار ایمیل رو پیدا کنید. در عوض کافیه که ویجت برنامه‌های مربوط به ایمیل رو توی صفحه «خانه» بذارید تا هر وقت که نامه جدیدی براتون اومد، این ویجت‌ها شما رو در جریان بذارن. توی نسخه جدید اندروید، این ویجت‌ها قابلیت بزرگ و کوچیک شدن هم دارن و می‌تونید اون‌ها رو مطابق سلیقه خودتون ساماندهی کنید. مثلا اگه این ویجت‌ها رو بزرگ‌تر کنید، اونا اطلاعات بیش‌تری رو در اختیار شما می‌ذارن و اگه کوچیک‌ترشون کنید، واضحه که روی صفحه نمایش موبایل‌تون جای کمتری رو می‌گیرن.

البته این قابلیت در نسخه‌های قبلی اندروید هم تا حدودی وجود داشت اما در نسخه جدید، قابلیت بزرگ و کوچیک شدن ویجت‌ها، باعث شده که قدرت بیش‌تری برای کنترل صفحه «خانه»ی موبایل‌تون داشته باشید.

از ویژگی‌های دیگه‌ای که به این نسخه اضافه شده، می‌تونیم به عملکردهای متنوع سیستم عامل، در حالی که صفحه نمایشِ موبایل قفله اشاره کنیم.

به عبارت بهتر در نسخه‌ای جدید اندروید امکاناتی در نظر گرفته شده تا شما بتونید بدون اینکه صفحه نمایش گوشی‌تون رو از حالت قفل خارج کنید، بعضی از کارها رو انجام بدید. مثلا اگه دارید به موسیقی گوش می‌دید، بدون نیاز به خارج کردن صفحه نمایش از حالت قفل، آهنگاتون رو دسته‌بندی و مرتب کنید. یا این‌که برای فعال کردن دوربین گوشی و عکس گرفتن با اون، احتیاجی به بیرون اومدن از حالت قفل صفحه نمایش نداشته باشید.

خب حالا که بحث دوربین گوشی شد، اجازه بدید سراغ امکاناتی بریم که این سیستم عامل جدید برای دوربین گوشی در نظر گرفته.

یکی از چیزای جالب و پر سر و صدایی که توی این سیستم عامل در نظر گرفته شده اینه که اگه با گوشی در حال فیلم‌برداری باشید، می‌تونید در همون حال عکس هم بگیرید. برای این کار کافیه تصویری رو که روی صفحه نمایش گوشی‌تون می‌بینید لمس کنید تا گوشی‌تون در حین فیلم‌برداری، یه عکس هم بگیره.

البته وضوح عکسی که در این حالت می‌گیره، به اندازه‌ی وضوح فیلمیه که گوشی‌تون در حال گرفتنشه. یعنی انتظار نداشته باشید که در این حالت، عکسی که می‌گیرید، حداکثر وضوح ممکن رو داشته باشه. البته در حالت عکاسی زمان لازم برای گرفتن و ذخیره کردن عکس هم نسبت به نسخه‌های قبلی پایین‌تر اومده. همچنین تاخیر شاتر دوربین هم تقریبا به صفر رسیده و درست همون لحظه‌ای که صفحه‌نمایش رو لمس ‌کنید، عکس مورد نظرتون گرفته می‌شه. ضمنا یکی از امکانات جالبی که دوربینِ موبایل‌های مجهز به اندروید چهار می‌تونن ازش استفاده کنن، قابلیت تشخیص چهره‌س. به کمک این ویژگی گوشی شما چهره‌ی آدما رو تشخیص می‌ده و روی چهره‌ی اونا فوکِس می‌کنه تا عکسی که می‌گیرید، کیفیت بهتری داشته باشه. به این نکته هم اشاره کنیم که مثل برخی از سیستم‌عامل‌های دیگه، اگه گوشی‌تون به اینترنت با سرعت مناسب دسترسی داشته باشه، اندروید چهار می‌تونه عکسی رو که می‌گیرید، درست در همون لحظه از طریق ای‌میل با دوستان‌تون به اشتراک بذاره. بنابراین به نظر می‌رسه که اگه اهل عکاسی با دوربین موبایل باشید، اندروید چهار یه سیستم عامل همه فن حریف برای در اختیار گذاشتن امکانات جانبی دوربینه.

حالا وقتش رسیده که در مورد یکی دیگه از ویژگی‌های منحصر به فرد اندروید چهار حرف بزنیم که در حقیقت هیچ سیستم عامل دیگه‌ای این امکان رو در اختیار کاربر قرار نمی‌ده.

اصولا گوشی‌های هوشمند با دانلود کردن نرم‌افزارها و بازی‌های جدید، یکسان‌سازی اطلاعات بین دستگاه‌های دیگه و پخش آنلاین فیلم و موسیقی، حجم زیادی رو از شبکه اینترنت دریافت می‌کنند که این موضوع می‌تونه هزینه زیادی رو به شما تحمیل کنه.

اما اندروید چهار این امکان رو به شما می‌ده که کنترل دقیقی روی حجم اطلاعاتی که موبایل‌تون از شبکه دریافت می‌کنه داشته باشید و حجم اطلاعاتی رو که گوشی می‌تونه دریافت کنه محدود کنید. همچنین می‌تونید این محدودیت رو برای تک تکِ برنامه‌هایی که به اینترنت وصل می‌شن، در نظر بگیرید. مثلن می‌تونید یه سقف روزانه یا ماهانه برای حجم اطلاعاتی که بین گوشی‌ و شبکه‌تون رد و بدل می‌کنه در نظر بگیرید تا آخر ماه مجبور نباشید یه هزینه اضافی بابت استفاده زیاد از اینترنت پرداخت کنید.

امکان جدیدی که البته قبلا هم در بعضی از سیستم‌عامل‌ها وجود داشت و حالا به اندروید چهار اومده، سیستم وای‌فایِ مستقیمه. به این ترتیب می‌تونید به وسایلی که توی شبکه وای‌فای خونگی یا اداری‌تون هستن به طور مستقیم وصل شید و با اون‌ها تبادل اطلاعات کنید.

برای این اتصال و تبادل اطلاعات نیازی به اتصال اینترنت نیست.

این سیستم به شما کمک می‌کنه تا به راحتی با وسایلی که با شبکه‌ی بی‌سیمِ وای‌فای ارتباط دارند وصل بشید و از امکانات اونا استفاده کنید. مثلا اگه پرینتری داشته باشید که از شبکه وای‌فای پشتیبانی کنه، می‌تونید با گوشی اندرویدی‌تون به اون وصل بشید و از این طریق متنی رو برای پرینتر بفرستید تا اون براتون پرینت بگیره.

اگه اهل استفاده از اندروید و سیستم‌عامل و خلاصه، گوشی‌های هوشمند نباشید، ممکنه که این ویژگی‌های نسبتا فنی حوصله‌تون رو سر برده باشه. اما یه ویژگی جالب رو به عنوان حسنِ ختام این بخش انتخاب کردیم که آدم رو یاد فیلم‌های جیمز باند می‌ندازه.

اون ویژگی که در قسمت قابلیت‌های عکاسی هم بهش اشاره کردیم، چیزی نیست جز قابلیت تشخیص چهره.

البته اینجا کاری با عکاسی نداریم و بحث ما مربوط به امنیته. با این قابلیت می‌تونید گوشی اندرویدی‌تون رو طوری تنظیم کنید که فقط با دیدن چهره شما به کار بیفته و به بقیه آدمایی که می‌خوان یواشکی با گوشی شما سرگرم بشن محل نذاره. برای این کار کافیه که در بخش مربوط به تنظیمات امنیتی گوشی، عکس چهره خودتون رو به گوشی بدین و ازش بخواین که فقط با دیدن صاحب اون عکس، صفحه نمایش رو از حالت قفل خارج کنه. به این ترتیب گوشی شما از طریق دوربین جلویی، کسی رو که می‌خواد با دوربین کار کنه نگاه می‌کنه و تنها اگه اون فرد خودِ شما باشید، اجازه ورود می‌ده. البته امنیتش به اندازه ی وارد کردن رمز نیست. چون همین اول کاری کاشف به عمل اومده که می‌شه با نشون دادن عکس اون فرد به دوربین گوشی، یه‌جورایی اون رو هک کرد و قفل سیستم رو باز کرد.

نظر یادتون نره

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: